Na mijn dood niet openen

Verzwijgen, om de tuin leiden, belazeren, oplichten, overspel plegen; de verhalen in dit boek gaan over bedrog, en over de listen die daarvoor nodig zijn. Soms is het bedrog voor iemands bestwil. Meestal valt het ten nadele van het slachtoffer uit.
De auteur heeft als advocaat veel bedriegers en bedrogenen voorbij zien komen. In zijn ver-halen komt het bedrog niet voor de rechter, maar speelt het een beslissende rol in de dage-lijkse omgang van mensen onderling. Zo verzwijgt een moeder voor haar twee zonen wat ze na haar dood van plan is. Een echtpaar laat een kopie van een schilderij maken om hun vrien-den niet te hoeven vertellen dat ze het verkocht hebben. Er is een vrouw die zowel haar echt-genoot als haar minnaar om de tuin leidt. Een oom die geen oom is. Een wethouder in louche zaakjes en een burgemeester die daardoor de gemeenteraad bedriegt. Een belastingontduiker die op zijn beurt door de belastinginspecteur wordt bedrogen. Een professor die handig mis-bruik maakt van het feit dat zijn tweelingbroer een oplichter is. En er is bedrog dat toch geen bedrog blijkt te zijn.
De verhalen zijn licht humoristisch van toon met vaak een verrassende wending.