Cees Nooteboom

Tijdens het diner ter gelegenheid van de uitreiking van de Pegasus Literatuur Prijs aan de Cees Nooteboom voor zijn roman Rituelen op 31 maart 1982 ontvingen de genodigden een gedicht van de hand van de laureaat. Het heette Poëzie en er komen de volgende regels in voor: Ik stond aan de straten waar de woorden wonen, boeken, brieven, berichten, en wachtte. Ik heb altijd gewacht. Zelden is wachten zo weinig vergeefs geweest als bij Nooteboom, nu al meer dan 4 decennia lang, Hij heeft de woorden altijd geraffineerd hun huizen uit weten te lokken en er vervolgens souverein zijn wil mee gedaan. Vanaf Philip en de anderen, dat ik als puber stukgelezen heb, tot zijn laatste reisverhaal. Het moest er dus een keer van komen, na W.F. Hermans, Harry Mulisch, Hella S. Haase en Jan Wolkers: een grote overzichtstentoonstelling met Schrijversprentenboek over Cees Nooteboom.