De Mensheid zij geprezen

'Geen beest is zo belasterd als de mens.'
Met deze woorden begint De Mensheid zij geprezen, een verdedigingsrede en tegelijkertijd een loflied op een schepsel dat maar al te vaak door het slijk is gehaald. Zoals Erasmus de Zotheid opvoert om een loflied te zingen op haarzelf en haar hogepriesters, zo laat Grunberg een mens aan het woord die een loflied zingt op zijn soortgenoten en ze in bescherming neemt tegen de azijnpissers die met hun zogenaamd onsterfelijke werken in de getuigenbank zitten en aanklagen. Met overtuigende argumenten weerlegt deze advocaat de verklaringen van de getuigen, en bewijst hij dat zijn clint feitelijk een marionet is.In zijn bevlogen redevoering toont hij aan dat wellust, begeerte, haat, manipulatie en wreedheid ten onrechte een slechte naam hebben, en dat ze juist voor veel goeds en moois hebben gezorgd. Als je moet kiezen of je God, de appel, Eva of de slang bent, kun je maar beter de slang zijn.Eindelijk wordt iemand aan het woord gelaten die de leugens en de laster over de mensheid durft te bestrijden, die oprecht het beste met de mensheid voorheeft. Wie De Mensheid zij geprezen heeft gelezen ziet de wereld zoals ze is bedoeld: als een schitterende poppenkast.