De wereld waarnemen

De filosofische stroming waartoe Merleau-Ponty zich rekent, de fenomenologie, wil ons de wereld zoals wij die in de waarneming ervaren laten herontdekken. Deze wereld, die ons ogenschijnlijk zo vertrouwd is, verdween uit het zicht door de dominante invloed van het wetenschappelijke kennen op ons denken en onze cultuur. De kritiek daarop is niet een zaak van de filosofie alleen. In de moderne schilderkunst (Czanne, Picasso, Braque), dichtkunst (Mallarm, Valry) en literatuur (Kafka, Claudel), maar ook in de moderne wetenschap (Einstein) en psychologie (Khler) kunnen we de verloren wereld van de waarneming terugvinden. Merleau-Ponty beoordeelt deze ommekeer in de kunst en het denken positief en laat zien dat het waarnemen, dat principieel altijd onafgerond blijft, berust op de relatie van de mens in zijn lichamelijkheid met de wereld die hij bewoont.
De wereld waarnemen is een uitstekende inleiding in Merleau-Pontys filosofie en in de fenomenologische stroming waarvan hij deel uitmaakt.

Maurice Merleau-Ponty (1908-1961) is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de fenomenologie. Hij was hoogleraar kinderpsychologie en pedagogiek aan de Sorbonne en vervolgens hoogleraar filosofie aan het Collge de France. Zijn invloedrijkste werken zijn Fenomenologie van de waarneming (1945; Ned. vert. 1997), Le visible et linvisible (postuum 1964) en Oog en geest (1961; Ned. vert. 1996).