Faust

Frederiek Nelissen schilderde voor dit boek 85 beelden. Anders dan op het toneel, waarvoor Goethe zijn drama schreef en waarbij gebruik wordt gemaakt van uiterlijke enscenering, geeft de schilderkunst de mogelijkheid om ook de intimiteit van de ziel tot uitdrukking te brengen.

Paul van Panhuys koos bij deze beelden tekstfragmenten uit Goethe's Faust om de schilderijen in hun context te plaatsen, zodat beeld en tekst samengaan. Hij schreef ook de verhaallijn, die de verschillende scenes uit het verhaal met elkaar verbindt.

Wil Uitgeest schreef een twaalftal verhalen van mensen die verschillende thema's uit Goethe's Faust in hun eigen biografie hebben herkend.
In verband hiermee zijn ze door Wil Uitgeest geïnterviewd. De verhalen die zo zijn ontstaan getuigen van de actualiteit en van het algemeen-menselijke karakter van Goethe's Faust.

Uit het voorwoord van Désanne van Brederode (schrijver):
Het boek dat u nu in handen heeft, is eindelijk, eindelijk, een liefdes-verklaring. Indachtig Paulus in 1 Korinthe 13: de kennis zal verloren gaan, maar de liefde blijft. De gekozen teksten, de beeldschone, spannende schilderingen die zoveel meer zijn dan 'illustraties bij' - maar zo wonderwel op zichzelf kunnen staan, en die tegelijkertijd een knipoog lijken naar Goethe's kleurenleer... De verhalen van de mensen die van Faust houden en blijven houden... Zelden was een boek een zo warme, innige brief, over de dood heen, aan Goethe en zijn Faust. En zo'n brief trekt, net als das Ewig-Weibliche, een ziel vanzelf wel aan. Of anders: weg uit het contract met Mefisto, die dol is op het bijzondere sap dat ons bloed is - opdat we bloedeloze, knappe Schriftgeleerden worden.