Het mysterie van de paarse wolken

Lang geleden was er in een dorpje iets vreemds aan de hand. Het was hartje zomer, maar het leek wel winter. Het was zo koud dat de mensen amper nog naar buiten konden. Flex, een op aarde gestrand ruimtewezen, kon wel heel goed tegen deze kou. Op zijn eigen planeet was het altijd zo koud.

De mensen van het dorpje gaven Flex de schuld van deze onbegrijpelijke kou. Iemand moest toch de schuld krijgen en hij was nu eenmaal een vreemdeling. Flex wilde zijn onschuld bewijzen en ging op onderzoek uit.

Nu lag er vlakbij het dorp een bos. In gedachten verzonken kwam Flex bij de bosrand aan. In dit bos was jaren geleden een jong meisje spoorloos verdwenen. De mensen van het dorp hadden nooit meer iets van haar gehoord. Er was zelfs niets van haar teruggevonden. Het verhaal ging dat haar geest 's avonds bij het bos rondspookte en om hulp riep. De mensen van het dorpje durfden al lang niet meer in de buurt van het bos te komen.

Flex stond stil bij de bosrand van het spookbos. In de ijzige stilte van de nacht riep een stem om hulp. Zou het verhaal dan toch echt waar zijn? Zou er echt een geest ronddwalen in het bos? Flex ging een dag later terug en kwam terecht in een ingewikkeld verhaal.