Landlopers

'Je hebt toch wel geld bij je?' Wie opgroeide in het Vlaanderen van de twintigste eeuw heeft het zijn ouders wel eens horen vragen. Tot 1993 was er een strikte wet op de landloperij. Iedereen die zich op straat begaf zonder voldoende geld om een brood te kopen, kon worden opgepakt en veroordeeld. Wie achter de tralies verdween, belandde uiteindelijk in de rijksweldadigheidskolonies van Wortel en Merksplas -ver van de steden, midden in de bossen en heiden. De kolonies werden een vergaarbak
voor armen, asocialen, vagebonden, deserteurs, alcoholisten, eenzamen, simpelen van geest, verdwaalde kozakken, Joden en toevallige passanten. Op een bepaald moment zaten er meer dan zesduizend mensen opgesloten.

Landlopers is het relaas van een bijzonder project, een alternatieve sociale geschiedenis van de voorbije tweehonderd jaar, met als uitgangspunt de steeds veranderende wijze waarop de Belgische maatschappij de voorbije twee eeuwen is omgegaan met haar eigen verschoppelingen.

TOON HORSTEN (1969) groeide op in Wortel, in de buurt van de rijksweldadigheidskolonies.
Voor dit boek sprak hij met landlopers, voormalige bewakers, directieleden en historici. Ook dook hij zelf in de archieven.

Een boeiende en soms hallucinante geschiedenis. (Knack)

Landlopers weet mooi in beeld te vangen hoe de grote lijnen van de geschiedenis de kolonies steeds doorkruisen. Zo worden de landlopersgemeenschappen een afspiegeling van wat zich in de rest van de wereld afspeelt. (De Groene Amsterdammer)

Een onovertroffen non-fictieboek. (Louis Van Dievel)