Mijn documenten

'Mijn vader was een computer en mijn moeder was een schrijfmachine', staat er in de eerste pagina's van 'Mijn documenten', een boek dat te lezen is als een roman of als elf korte verhalen die samen uit een digitale archiefmap van de schrijver komen.

Maar de illusie van een dozijn losse verhalen uit één leven wordt al snel doorbroken - de documenten van een schrijver zijn de documenten en verhalen van iedereen, lijkt Zambra te willen zeggen, en zeker de verhalen van jongvolwassenen die net als hij in een land leven dat zich nog altijd met één been in het verleden ophoudt, in dit geval een verleden waar eens Pinochet aan de macht stond.

Met een heerlijk gevoel voor ironie, met de precisie van taal die we al van hem kennen, met humor en melancholie, lyriek en soms met woede, schrijft Zambra over een generatie die nog altijd naar zichzelf op zoek is

Met 'Mijn documenten' werkt de schrijver de thema's die hij in zijn drie vorige bejubelde romans aftastte nog verder uit - maar ditmaal is Zambra uitgesprokener over onderwerpen waar hij voorheen nog wel eens zweeg, en zodoende verfrist hij zijn oeuvre en bevestigt hij nogmaals dat hij een van de interessantste schrijvers van de hedendaagse internationale letteren is.

'Mijn documenten' werd bekroond met de Premio Municipal de Literatura van de stad Santiago, en genomineerd voor de Premio Gabriel García Márquez in Colombia en de Frank O'Connor International Short Story Award in Ierland.

'De publicatie van "Mijn documenten" bracht een bombarie van jubelrecensies met zich mee die zelden gezien is bij verhalenbundels.' Vice.com

'Misschien wel de beste verhalenbundel van de afgelopen twintig jaar.' World Literature Today

'De nieuwe literaire superster uit Latijns-America.' The New Yorker