Terug in het zadel

Als klein meisje was ik al gek van paarden. Die liefde is door mijn geweldige echtgenoot Dick alleen maar versterkt. Hij was een echte paardenman en samen maakten we de mooiste ritten. Later ook met ons gezin. Ooit was ik een succesvolle zakenvrouw en zeer sportief. Na mijn val vroeg ik me af: "Wie is Liesbeth eigenlijk? Wat blijft er nog van mij over zonder, bijvoorbeeld, een functietitel!?" Veel vriendinnen verklaarden me voor gek dat ik na het ongeluk de paarden weer opzocht. Maar mijn incomplete dwarslaesie was niet door een paard veroorzaakt, medisch falen was de oorzaak! Een jarenlange weg van revalidatie, bloed, zweet en tranen volgde. Ik wilde erkenning van de medische misser, maar belandde in een oerwoud vol onbegrip, onmenselijkheid en ongeloof. De lange strijd om erkenning en uitbetaling van de schade duurde 7,5 jaar!
Dit gebeurde gelijktijdig met haar zware revalidatie maar beiden heeft ze succesvol afgerond. ultieme beoefening van geduld. Ik vroeg mij af of ik ooit weer in het gezelschap van mijn honden, een buitenrit zou kunnen maken. Zou ik ooit weer terug in het zadel komen?