Snikken en grimlachjes

De gedichten die voor het eerst in 1867 onder de titel Snikken en grimlachjes gebundeld en uitgegeven zijn, waren oorspronkelijk bedoeld
voor een jong publiek. François HaverSchmidt (1835-1894), alias Piet
Paaltjens, schreef ze voor zijn medestudenten aan de Leidse universiteit
en publiceerde ze in de Studenten-almanak. Ze leverden hem, in combinatie met het romantisch mysterie dat hij rond Paaltjens had geschapen en de ironische toon van zijn poëzie, een aanzienlijke schare
bewonderaars op.

Na zijn studie theologie in Leiden was HaverSchmidt predikant in
Foudgum en Raard (Friesland), Den Helder en Schiedam, waar hij
verreweg het langst op de kansel heeft gestaan: van 1864 tot zijn
levenseinde op 19 januari 1894. Hij stierf geen natuurlijke dood. Zijn
depressies, gevoegd bij toenemende twijfels omtrent het geloof en nog
verergerd door het overlijden van zijn vrouw (1891), liepen ten slotte uit op zelfmoord.

Zijn humoristische, maar in wezen weemoedige poëzie heeft een
welverdiende plaats in de Nederlandse literaire canon gekregen.

Marita Mathijsen is emeritus-hoogleraar aan de Universiteit van
Amsterdam. Zij schreef vele studies op het gebied van de negentiende
eeuw, zoals De gemaskerde eeuw (2002) en Historiezucht (2013). In 2018
verschijnt haar biografie van Jacob van Lennep.

Dick Welsink is conservator bij het Literatuurmuseum. Hij publiceert
studies op het gebied van de Nederlandse literatuur.